Mijn gevoel houdt me nooit voor het lapje is mijn ervaring.
Ik heb ook altijd naar mijn idealen geleefd. Eerlijk delen voor iedereen, milieubewustzijn en voor iedereen dezelfde kansen.
Dus ook voor het kind van de timmerman een universitairestudie. En geen grote bungalowparken in buitengebied waar honderden weidevogels broeden.
Natuurlijk is dit even kort door de bocht maar ik stip het even aan. ;-)
Meestal waren dit dingen die ik wedijverde vanuit een underdog positie. Met de kleinste politieke partij in de oppositie, als schreeuwende in de woestijn van conservatisme.
Vorige maand werd ik 35 jaar. Het was eigenlijk meteen een moment van bezinning.
Ik ben zo gelukkig met mijn man en mijn gezin. Ik ben gelukkig met mijn leven thuis. Ik houd van de simpele dingen en wordt daar gelukkig van. Mijn man en ik zijn in de gelukkige positie om keuzes te maken die bij ons passen. Hij kan integere keuzes maken in zijn eigen zaak, hoeft geen reclame te maken voor zijn bedrijf omdat klanten hem vertrouwen en dat ook doorvertellen aan andere mensen. En als er een klant is die dingen van ons wil waar wij niet achterstaan hebben we de keuze om het los te laten. We hoeven geen verantwoording af te leggen aan niets en niemand.
En dat wordt steeds meer naarmate we financieel onafhankelijker worden.
En eigen baas helpt daar natuurlijk ook bij ;-)
Toch verander ik. Was ik vroeger nog op de barricaden, druk met politiek. Altijd open voor iedereen en alles. En ook klaar om mijn mening te geven doordrenkt met idealisme.
De laatste fase van mijn tocht naar de 40 zal zijn dat ik minder open zal staan en mijn energie ga bewaren voor harmonie en balans thuis. Ik heb nu geleerd dat ik de wereld niet kan veranderen wat voor strategische plannen ik ook bedenk.
Ik kan het alleen maar veranderen door een klein zaadje te planten.
Het is lastig omdat je vaak al weet wat ergens de uitkomst van zal zijn omdat je vertrouwd op je intuïtie. Nog lastiger is om te proberen anderen ook in die richting te manoeuvreren. En nee, niet omdat ik het altijd beter weet!
Dat moet ik dus niet meer willen. Ik wordt er niet gelukkig van. Ik moet beseffen dat ik de wereld niet in mijn eentje kan veranderen. En het nieuwe is, Dat ik dat ook niet meer wil!
Door de vele keren bedrogen worden door de bittere ratio en waarschijnlijk een keer te vaak, is het klaar, ik heb de keuze
Bedenk dat jij ook altijd de keuze hebt!
