Dit jaar mocht zo voor het eerst. En nadat ze een filmpje had gezien van schooltv weekjournaal was ze nog meer gebrand om goede zaken te doen. klik
Dochter mocht dit jaar voor het eerst met de kinderpostzegels lopen. En het verhaal van de kinderen die het veel minder hebben getroffen, en dat zij daar wat aan kan doen, spreekt haar aan.
Niet dat het nieuw is hoor. Dochter is al vanaf de kleuterschool rond de kerst met lege potjes en kerstkaarten in de weer voor Serious Request. Ze gaat al vanaf baby mee met mij, haar moeder om te collecteren voor Amnesty en dierenbescherming. Ze is bij Greenpeace en het Wereld natuurfonds en doet nu al aan petities tekenen. Ook tegen dierenleed, óf vooral tegen dierenleed. Daarom is ze zelf in januari vegetariër geworden. En dat is echt een bijzondere prestatie, want dochter houdt zo van lekker eten. Ze hield van lekker BBQen of gourmetten. Een knakworstje tussen een broodje tijdens een feestje. Of scharrelkip in een braadzak, of gewoon gehaktballen in dr soep.
Maar na het zien van een filmpje van wakker dier is ze óm, mijn kleine wereldverbeteraar, en mijn god wat ben ik trots op haar als ze de mevrouw van de GGD vertelt dat ze vegetariër is geworden omdat ze niet begrijpt waarom dieren moeten lijden om ons stukje vlees op het bord. Terwijl wij best zonder kunnen. "Bovendien "zei dochter tegen de mevrouw van de GGD "is het enorm slecht voor het milieu als we allemaal zoveel vlees blijven consumeren.
De mevrouw van de GGD vroeg haar waarom ze geen biologisch vlees at dan. Dochter: Omdat dieren dan nog steeds moeten lijden voor mijn inhaligheid. Echt waar dat was wat ze zei! Ze is 11!!:
De mevrouw van de GGD keek mij aan en vroeg of wij dat gewoon meteen steunden. Ik heb gezegd dat ik geen knip voor de neus waard zou zijn als ik dat niet had gesteund.
En nu dus weer de kinderpostzegels. Ze hadden het filmpje bij schooltv weekjournaal gekeken en dochter vond het zeer de moeite waard om veel postzegels te verkopen.
Mede dankzij de competitiedrift van de klasgenoten (wie verkoopt het meest) Nam ze brood mee naar school en at ze zo snel mogelijk om maar zoveel mogelijk postzegels te verkopen.
En natuurlijk waren er veel mensen die niet wilden kopen maar dat maakt haar niet uit. Met opgeheven hoofd ging ze door op haar missie.
Zoals iedere mamma ven ik trots op mijn kinderen. En ik ben ook echt heel trots op mijn dochters onbaatzuchtigheid... Ik hoop maar niet dat ze oud en zuur wordt als ze 35 is ;-)
