Ik heb altijd wat een haat liefde verhouding met het huishouden.
Omdat ik van nature een chaoot ben heb ik jaren moeten zoeken naar evenwicht in een voor ons gezin prettige vorm van structuur.
Dat is niet zo netjes dat ik mijn in een showroom waande, maar wel i.kea netjes.
In het begin van ons leven als jong gezin vluchte ik weg voor mijn onvermogen en werkte ik liever dat ik opruimde. Toen we besloten dat ik zou stoppen met werken ben ik de puinhopen te lijf gegaan.
Daarvan kan ik naar een aantal jaar zeggen dat ik daar redelijk in geslaagd ben.
En de laatste maanden na de zomervakantie kan ik ook zeggen dat ik s ochtends als de kinderen naar school zijn de keuken aan kant is en de was staat te draaien.
Ik zit nu ook genoeglijk aan de koffie. Het stoofvlees staat al op ik hoef alleen nog maar aardappelen en rode bietjes te maken. Vervolgens kunnen we tussen de middag warm eten.
In maart gaat onze jongste naar school. Ons huis is dan wel netjes en opgeruimd maar overal kun je de resultaten van 13 jaar niet verven zien.
Mijn vader heeft me toegezegd te komen helpen. Ik ben van plan het geld wat ik heb gebudgetteerd de komende maanden op te sparen. Zodat we in het voorjaar een goed begin kunnen maken met het schilderen.
Het blijft voor mijzelf altijd wel een strijd om het bij te houden. Vooral in het weekend als het druk is thuis is het soms lastig om de puinhopen de baas te blijven.
In ieder geval zal ik nu snel de berging in, de frituurpan is midden op de vloer gevallen... :(