Het is weleens leuk om bij andere mensen binnen te kijken. Zoveel mensen zoveel stijlen. in sommige huizen beginnen mijn handen te jeuken, speelgoed, stapels papieren en andere 'rommel'. Dan houd ik het bij mijzelf en denk aan onze samenwoon begin tijd, wat een enorme chaoot was ik toch! Stapels was en afwas en rotzooi overal, en dan had ik nog niet eens over de kasten. Een collega zei ooit, als het achter een deurtje zit kunnen we het gelukkig niet zien.
Toen we verhuisden gingen er dozen oude kleren mee uit de jaren negentig die ik van tantes kreeg en ook kinderwagens wiegen en andere zooi wat ik had gekocht op rommelmarkten of had gekregen.
Toen de oudste twee klein waren en ik heel veel werkte, werd de chaos groter, ik kon in paniek raken als er bijna een verjaardag gevierd moest worden en het huis enigszins aan kant moest zijn.
Mijn schoonmoeder was en is heel geordend en daar leerde ik ook wel wat van, vooral over hoe je dat nou deed; huishouden. Vlees braden, was ophangen of een badkamer poetsen.
in het begin van ons samenwonen vouwde mijn huidige man toen mijn vriend de was want ik had geen flauw benul hoe dat moest. Buiten al die grote kasten met zooi erin, stond er ook veel naast of op. En werd ik moe van het feit dat ik niet wist waar ik moest beginnen.
onze opgeknapte slaapkamers met lege nachtkastjes.. |
Met het wegbrengen van de rotzooi naar de stort wachten we tot ik de zolder ook heb opgeruimd.
Opgeruimde ruimten, minder spullen en een ijzersterk dagritme zorgen voor rust in mijn hoofd, dat van mijn man, van de oudste kinderen maar ook van de jongste die ruimte en leegte nodig heeft.
Enne ik kan nu heel goed was opvouwen ;-)