Een weeenstorm volgde iedere keer op het verhogen van de opwekkers. Hele gesprekken had ik met de arts die mij begeleidde. Haar dienst was om half vijf afgelopen, ze had al overgedragen maar kwam in haar gewone kleren nog even kijken. Ik zei haar maar even te wachten, dan kon ze onze spruit nog even bekijken. En prompt na twee ween was ze er. Ze krijste meteen. We wisten niet wat het zou worden maar ik was ervan overtuigd dat het een jongen zou zijn. Ik moest voelen, en voelde de navelstreng waardoor ik dacht dat het een jongetje was, mijn man moest vreselijk lachen.
Het was een klein meisje van zes pond en 49 cm. Het aanwezige personeel was erg benieuwd naar de naam van onze baby, de oudste kleine man van 2 jaar had in hun ogen een bijzondere naam Steinar en ze waren benieuwd. Dit meisje kreeg van ons de naam Caya (Naar de naam van de dochter van Boudewijn de Groot) Toen ik zelf had gedoucht en gewandeld naar de afdeling. (geen hechtingen) Kon ik iedere keer genieten van het prachtige meisje. Een klein roze meisje met een mooie wit broekje en een een ouderwets gebreid luiertruitje met piepkleine sokjes.
Caya groeide op als een makkelijk klein meisje met een eigen wil. Makkelijk in omgang maar vastberaden over de dingen die ze wilde leren en beleven.
Ze was eigenlijk altijd blij en vrolijk. Een heerlijke meid. ze groeide op, had in groep 3 wat een moeilijkere tijd op school.
Lieve Caya, Schrijven was altijd moeilijk voor je, je bent links en de leerkrachten probeerden haar dat als een rechtshandige aan te leren ;-( Je kreeg daar fantastische begeleiding voor, van een hier in onze woonplaats pas gevestigde kinderfysiotherapeut. Uiteindelijk heb je groep 4 gedoubleerd. Wat treffend is voor je karakter is dat we je nooit horen klagen, je zet altijd door. Dat vind ik zo knap van je. Ze maken jou de pis niet lauw. In groep 8 hebben we een heel aantal scholen bezocht en je wist meteen wat je wilde. Daar hebben we ook absoluut geen strobreed in de weg gelegd, want jij wilt wat je wilt. ook met je kleren en met je vegetariërs zijn nu al bijna vier jaar. Je doet aan wat je leuk vind en het boeit je niet wat anderen zeggen. sinds kort rijd je weer paard, je bakt graag en kan erg goed zingen. Dat laatste daar doe je niet meer zoveel mee helaas ;-) Ik wens je een hele fijne verjaardag toe, een dikke kus van MEM!
