Voor het eerst sinds tijden zit eens voor de televisie. In consuminder-blogland werd er gesproken over het "programma Dubbeltje op zijn kant"het leek me dan ook wel goed om er eens naar te kijken. ondanks dat ik een beetje kriebelig wordt van mw van Gaal maar dat terzijde.
Het programma is nog maar net bezig, en de schulden duizelden mij, wat een schulden.
Maar wat mij als een weerhaakje bleef haken was de opmerkingen die de "haar"van de familie maakte.
"Ik wil mijn kinderen ook alles geven" Dat herhaalde ze even later nog een keer.
Ik kreeg zelf de neiging om de dame eens door te schudden en te schreeuwen "leer nou eerst eens even dat de leukste uitjes gratis zijn!"
Verderop in het programma kwam al naar voren dat ze uiterlijk vertoon vooral bij haar dochters erg belangrijk vindt. Ze houdt van kleren kopen.
Volgens de "zij"zijn het allemaal dingen die "nodig" zijn.
Eerder keek ik een stukje van het "prinsjesdag debat" Daarin was een mevrouw die werkte voor de schuldhulpverlening en aandacht vroeg voor de financiële problemen van heel veel mensen. En passant sloot ze af met de opmerking dat we ook moesten accepteren dat de bomen niet meer tot in de lucht groeiden. En dat iedereen van laag naar hoog inkomen moest leren budgetteren.
Er speelde mij zoveel door mijn hoofd, waarom vindt de mevrouw uit het programma een dubbeltje op zijn kant dat ze haar kinderen alles zou moeten geven?
Is het juist niet veel beter dat ze de kinderen niet alles kan geven? Ik denk namelijk juist dat kinderen verpest worden als ze alles maar krijgen. Daarmee krijg je inderdaad geen kinderen die kunnen budgetteren en er vanuit gaan dat ze een huis van vier ton kunnen kopen en twee auto's voor de deur kunnen betalen.
Als ik kijk naar mijn eigen statistieken kijk leest mijn publiek de blogjes met bezuinigingstips het vaakst.
Een belangrijke tip wil ik naar aanleiding van de dame in het programma "een dubbeltje" herhalen
The best things in life are free!
