Ik leerde haar kennen toen we iets gingen organiseren voor de peuterspeelzaal van onze kinderen.
Ze kwam met een wederzijdse kennis mee. Bij het voorstellen aan elkaar hadden vier van de vijf (waaronder ik) het ontzettend druk met onze carrière s.
Ik was net bevallen van de middelste en was naast drukke vrijwilligerstaken drie of vier dagen in de week aan het werk.
Ik was er nogal vervuld van dat ik zo hard en veel kon doen. Vooral dat ik zoveel ballen omhoog kon houden. Dan ben je toch wel echt een carrière vrouw. De andere drie dames vonden zich zelf ook best knap ze werkten allemaal ook zo veel en hadden het ook errug druk. En nu organiseerden we dit ook nog dat was ook wel super natuurlijk want dat multitasken konden wij erg goed als werkende mamma s.
Op mijn vraag wat Zij deed Antwoordde ze lachend dat ze thuis was bij hun kind op dat moment was ze zwanger van de tweede. Ze was trouwens niet snotterig ze was jaren directiesecretaresse geweest. Dat merkte ik ook al snel want ze maakte de officiële brieven, advertenties en affiches voor de vrijwillige activiteit in een handomdraai, en ook de rest van de organisatie was bij haar in goede handen de hand en span diensten wikkelde zij fluitend af. Ze had met volle overtuiging samen met haar man besloten dat ze voor haar zwangerschapsverlof inging haar vaste baan op ging zeggen om zich te kunnen richten op het huis en de opvoeding.
Zij is Iemand die wij in bestuurlijk jargon een gouden kracht noemen. Iemand die zich aan de afspraken houdt en niet voorop hoeft te lopen maar een stille drijvende kracht is.
Na deze organisatie, bleven we elkaar zien. Later kwamen onze kinderen bij elkaar op school.
Ik was gefascineerd door hoe zij in het leven stond, zo altruïstisch te kunnen kiezen voor alleen je gezin. Had ik al die tijd niet juist zulke vrouwen veroordeeld?
We begonnen op vrijdagochtend wandelingen te maken. We hadden eigenlijk wel zin om ooit een lange tocht te gaan wandelen van vijfentwintig kilometer.
Daar moest je voor trainen en dat deden we dus.
Wandelen is een prachtige sport je kan heerlijke diepgaande gesprekken voeren. Want wandelen duurt lang :) En je bent sportief bezig.
Zij is een hele intelligente vrouw met veel levenservaring. We hadden dezelfde interesses en zaten qua mening over politiek, de wereld, en het milieu op een lijn. Dat gaf altijd weer meer gespreksstof en we zijn nog steeds niet uitgepraat.
Na jaren die ballen proberen omhoog te houden was ik kapot. Ik had nog steeds last van de bevalling. En met wandelen probeerde ik weer zen te worden. En met veel geld uit te geven aan prullaria bij de xenos.. maar dat even terzijde..
De momenten van wandelen waren heerlijk, maar ze nodigde mij ook altijd nog even uit voor een kop koffie na de wandeling.
Ze heeft een praktisch en opgeruimd huis waar ik als chaoot een puntje aan kan zuigen.
We spraken vaak over mijn hectiek, ik heb er echt jaren over gedaan om te besluiten om de ren je rot situatie niet meer te willen.
Ik kreeg zorgen over onze faalangstige zoon de hyperactieve dochter en de chaos in ons huis. Mijn man was ook moe en chagrijnige van de situatie en het altijd haasten. In het finale jaar dat we besloten om het andere paadje te nemen in het bos door van het basis pad af te wijken, heb ik veel met haar gepraat.
Ze heeft nooit mij willen beinvloedden maar mij gesteund als een vriendin.
De dag dat ik mijn baan opzegde hebben we koffie met taart gehad.
Na een paar jaar kwam er nog een andere Gooise vrouw bij en inmiddels hebben de mannen ook vriendschap gesloten. Zo komt het dat we regelmatig een borrel/eten/verjaardag samen doen. Dat vinden we gezellig en is belangrijk voor iedereen. Die andere Zij zal nooit mijn manier van leven veroordelen . Ik heb een consuminderende stijl aan mijn leven zonder baan overgehouden
Haar kernkwaliteit is haar orde en efficiëntie daarom is ze waarschijnlijk ook jaren secretaresse geweest. Door praktische tips kreeg ik vat op mijn huishouden.
Gisteren vouwden we nog drie wasmanden weg. Onze vriendschap is verdiept door dingen die je samen meemaakt.
Nu is zij weer zover dat ze weer een baan aan het zoeken is. Niet zoveel en in de uren dat haar man thuis is. Haar oudste verlaat bijna ook de basisschool en dan komt ze ook in een andere fase van haar leven.
Ze leest iedere maandag mijn blog en is een van de weinigen die ervan weet.
Ik houd van haar en kan altijd met alles bij haar terecht en dat is heel wat waard vind ik.
