Ik versimpel mijn leven. Ik ben van mijzelf al een dubber alhoewel de meeste mensen denken dat ik in een open boek ben. In ieder geval denk ik, en filosofeer ik over de dingen die mij raken. Politiek, het milieu, de school, de PSPzaal, ontwikkelingslanden en over de zin van het leven
Het klinkt misschien raar maar door mijn in gedub, geeft mij het eenvoudige in het leven houvast.
Ik versimpel dingen in mijn leven, terwijl ik echt niet denk dat ik daar oppervlakkig van word.
Het is net zoiets als, in een auto rijden en stoppen of op de rem trappen om het groene gras te zien groeien.
Zo is mijn leven meestal overdag. Ik trap op de rem, bak koekjes, maak een wandeling met mijn jongste vriendje. Zit klaar met muntthee en houd het simpel.
S avonds als de kinderen in bed liggen. Heb ik de verantwoordelijkheid voor bestuurlijke dingen, waardoor ik in een ander tempo kom. Het tempo van snel van gedachten wisselen. De goede woorden vinden en constructief plannen bedenken. En vooral om mijn creativiteit te gebruiken. Om het evenwicht te bewaren moet ik zorgvuldig mijn grens bewaken. Niet teveel hooi op mijn vork nemen. Emails s avonds beantwoorden, met mijn laptop op de zolder. Overdag is voor het huis en de kids.
Toch denk ik dat het goed voor mij is dat ik de bestuurlijke dingen blijf doen. Het is goed voor mijn ontwikkeling. Ik heb namelijk nog een droom wat misschien werkelijkheid gaat worden. Ik wil graag studeren. Misschien kan het als jongste mannetje vier is. En door het versimpelen van mijn leven.
Wat is een simpeler leven voor jou?
