En zo was ik ineens een weekje weg alleen met mijn man, naar een ver land, tenminste een ver land met de auto. En ook avontuurlijk want bij de douane waren wij weer het bokje.
En niet zo'n beetje ook, ik moest al mijn kleding uittrekken.
Zonder kinderen ook, voor het eerst in 14 jaar. Eigenlijk vond ik het zonde voor dat geld, we hadden het man had er de centen voor gespaard, maar toch we hadden ook de lekkage ervan kunnen herstellen. Dat kunnen we nu nog wel maar toch..
Dat is dus de valkuil van een spaarzaam persoon. En toch het is belangrijk om samen ook iets te hebben en om naar uit te kijken. En samen door een verlaten herfstig Scandinavisch stadje lopen.
En het kon we hadden een echt goede oppas in ons huis.
Maar zes dagen, ik heb de kinderen echt gemist en zij ons ook. En nu is alles weer gewoon, althans gewoon. Mijn oppas gaf alles in huis nog een extra beurtje en nu zie ik zowaar de tijd om nog meer op te ruimen! Want wat ben ik lekker bezig. Vanmiddag kan ik weer heel wat naar de kringloop brengen. En ik ben er blij mee. Met mijn heerlijke leven met man en kinderen. Wat heb ik het getroffen.
Mijn vakantie heeft een ding opgeleverd. Nog een spaardoel, ik heb een nacht op een boxspring geslapen met een echt goed matras. Ik maak gewoon een nieuw potje erbij voor een nieuw bes. Ons tweedehands bed met tweedehands matras is na 16 en 10 jaar aan vervanging toe.
Zijn jullie ook nog lekker aan de opruim?
