Ik wordt ook helemaal ziek van al die automatisering in de klas. Grote digitale schoolborden, twee computers en een eipet (vrij naar Valhalla) Prikkels mensen, zoveel prikkels en dan nog al die kinderen.
En wat doe je als ouders, als het gaat over de zorg die de onderwijzers hebben over het gedrag van je zoon.
Dat hij wiebelt, friemelt, aan andere kinderen zit en slaat soms.. Ongewenst gedrag vertoond. Terwijl het lijkt over een ander kind te gaan.
Want, en dat hadden ze thuis zelf ook al gezien...thuis is het anders.. Thuis is hij namelijk ook best pittig af en toe. Maar met regels en consequenties en niet te vergeten structuur is hij meestal erg op schik.
We maken plezier, gaan naar buiten, plukken de dag maar bovenal houden we intens van dit jongetje zoveel dat het pijn doet om te zien dat de school hem nu al stigmatiseren. Hij is nog maar vier.
En het verscheurt ons om te zien dat dit kind nooit in een keurslijf gaat passen.
Wij verzetten ons met hand en tand tegen de eenheidsworst want die gefabriceerde vol met e nummers blieven wij niet..............
En wat nou als we thuisonderwijs....
