Vandaag had ik tijdens het koffiedrinken een gesprekje met manlief.
We keken door het raam en zagen onze twee jongens lekker in het zwembadje spetteren. Hij merkte op dat ze veel plezier hadden voor weinig. Ik kocht het zwembad in de opruiming bij een internetwarenhuis. Het andere zwembad was al vaak hersteld maar er waren nu te veel gaten. ;-) Dus echt tijd om het te vervangen. Mijn vriendin moest nog iets van plastic hebben voor over de pizzaoven en daar kon het badje nog prima dienst voor doen.
Mijn man mompelde nog 'een kinderhand is gauw gevuld'
We kregen na die achteloze opmerking een gesprekje daarover. Eigenlijk is er voor kinderen best veel veranderd als we onze eigen jeugd in ogenschouw nemen. Mijn man is 38 en ik ben 34. Mijn man ging toen hij elf jaar was naar voormalig Joegoeslavië op vakantie. Mijn schoonmoeder een echte consuminderaar heeft mij wel eens verteld dat die vakantie niet meer dan vijfhonderd gulden had gekost. Eten had ze mee, uitstapjes waren naar de zee en ze kampeerden. Dat kon ook niet anders want mijn schoonvader had maar een gewone baan. Zij was huisvrouw en spaarde gewoon netjes het hele jaar voor de vakantie.
Mijn man voetbalde en had gewone kleding of gekregen en anders had je hier in Friesland maar beperkte keuze de bentex of ter meulen post.
Bij mij was dat ook zo, wij hadden bijna allemaal in onze klas kleren van de bentex (dus vaak hetzelfde) schoenen van de plaatselijke schoenenboer en bandjes haalden we bij de plaatselijke elektrawinkel. Bijna iedereen bij mij in groep acht (dat bestond toen wel al) zat op sport of muziek. Maar het ging nooit over wat voor kleren je aan had, welke smartphone je had of wat voor games je op de x box speelt dat was er nog niet. Wij keken naar Bassie en Adriaan (spannend), Suske en Wiske en de Freggels. Ik zat op een Christelijke School en mijn ouders gingen naar de kerk dus Theo en Thea zag ik stiekum. Medisch Centrum West mocht ik ook niet kijken. Dat vonden mijn ouders bagger. Ik keek wel eens naar Dick Paschier. Spelen deden we buiten, winters schaatsten we en zomers gingen we zwemmen op de punt. Rages hadden we natuurlijk wel met stickers, knikkeren en een stift van 2 gulden 35 die je aan de ene kant kon gebruiken om te schrijven en de andere kant om de pen uit te gummen. En gepest werd er ook wel als je dik was (oei dikzak ai ik verdring mijn leed ;-), een bril droeg of buitengesloten werd van clubjes op de woensdagmiddag/
Dan is zonder fout sentimenteel te doen er wel heel erg veel veranderd voor onze kinderen. Zij kijken naar MTV?Nickelodeon bagger en denken dat je zo knap moet zijn als die jongen van Big Time Rush. Ze gaan drie of vier keer in de week naar waterpolo, zangles, musicalclubjes en Rots vuur en water cursussen om maar van die faalangst af te komen. Er is zelfs hier ooit een vriendinnetje geweest die dat deed om straks zelfverzekerd voor de jury van Idols te staan.
Ik wil geen moedeloze zeikerd lijken, maar bij Gordon vergeleken is Jacques d Ancona peanuts.(die werd in onze tijd uitgefloten bij de mini playbackshow)
Nou wil ik hier helemaal niet gaan zeggen dat het vroeger allemaal zoveel beter was. Maar het valt mij op dat het bij mijn zoon in de klas normaal is dat je een iphone hebt, de nieuwste playstation, spijkerbroeken van 150 euro en een jas met een bontkraag van N.ickelson. Als ouders die kinderen nu al leren dat 150 euro voor een jeans normaal is, hoe moeten ze dat dan later doen als ze beginnend stratenmaker/systeembeheerder/verpleegster/ kapster zijn. Van een beginnend salaris kan je dat niet betalen hoor, min je vaste lasten.
Of springen ouders dan ook nog bij?-------
Ik wil helemaal niet zo lijken dat vroeger alles beter was, maar veel problemen van nu komen door onze eigen verwende prinsjes of prinsesjes die niet met geld om kunnen gaan, daar zou Elma Drayer eens een boek over moeten schrijven!
Wat vind jij?
