In november 2006 stopte ik met mijn betaalde baan. Ik was activiteitenbegeleider in een Verpleeghuis. Ik had daar een jaar of acht gewerkt. Precies op dezelfde dag was de uitdiensttreding van mijn man. Hij begon zijn eigen onderneming. We hadden 5000 euro op de privé spaarrekening.
Voor overname van bepaalde spullen en inventaris hadden we een klein bedrag geleend.
Een aantal jaar daarvoor kochten we het huis wat we eerst huurden van de woningbouwvereniging.
We hoogden de hypotheek op met 25000 euro om de boel te verbouwen.
Mijn inkomen van 900 euro netto viel weg en ook mijn man zijn inkomen viel natuurlijk weg. Hij had wel een klantenportefeuille, waardoor we wisten dat hij wel enigszins inkomen zou hebben.
Hij had ook meteen een grote opdracht waardoor we meteen konden sparen.
Het enige wat we toen moesten betalen waren de leasekosten van de auto van de zaak en de inkomsten belasting en BTW.
Ons administratiekantoor stopte verder alle toeslagen omdat dit eens per jaar verrekend zou worden.
De kinderopvang stopte ook natuurlijk.
We hadden ook nog een doorlopend krediet in die tijd. Van vroeger overgehouden van de tijd van jong en wild.
In november 2006 is mijn financiële opvoeding begonnen. Ik moest immers twee administraties bestieren zowel die van de onderneming als van het huishouden.
En van budgetteren had ik nog nooit gehoord er was indertijd altijd een stukje maand over.
Nu moest ik zakelijk bedenken dat we alles moesten voorschieten wat we inkochten. En het ging niet om een paar spijkers maar soms om hele grote servers van 4000 euro. Was de rekening weer leeg.
Later kregen we overal bestedingsruimte of veertien dagen krediet. Dan kon ik de klanten factureren en kwam het geld binnen ten tijde dat ik het moest betalen.
Bij grote opdrachten vroegen we de klant vooraf te betalen. Omdat wat er over was ons inkomen was fluctueerde dat altijd. Gelukkig zijn we niet afhankelijk van opdrachten en is er altijd onderhoud nodig. Natuurlijk moesten we ook mee met de ontwikkelingen. En nu bied ons bedrijf ook cloud diensten aan. De schulden losten we af. Op het bedrijf rust nu niets meer en het is altijd een heel spel om genoeg of liever meer dan begroot om te zetten. Op het platteland met klanten die het moeilijk hebben in de crisis is dat lastig soms.
Privé heb ik alles wat los en vast zit gelezen. Marieke en Teunie liggen op mijn nachtkastje. Als ik het even niet meer zie zitten pak ik de ipad1 met barsten en lees ik de hele blog historie van Teunie weer terug.
Zo ben ik gewoon net als iedereen begonnen met een begroting, bezuinigen en nog meer bezuinigen en extra inkomsten zoeken door bijvoorbeeld marktplaats verkopen. Ook ben ik toen begonnen met een blog.
Het laatste jaar begin ik mij toe te leggen op het minimalisme karren vol rotzooi zijn ons huis uitgegaan.
Ik ben aan het einde van het vorige jaar ook suikervrij gaan eten en tot op heden gaat dat prima omdat ik niet te krampachtig vasthoud aan het niet eten van suiker. Dat moet ik uitleggen..
Doordat als je op bijvoorbeeld dieet bent je alles ontzegt dan had ik altijd zo'n ontzettend schuldgevoel als ik wat at wat niet mocht bijvoorbeeld een korrel hagelslag. Nu heb ik dat losgelaten. Ik doe mijn best. En doordat ik accepteer dat ik mijn zwaktes heb gaat het beter dan ooit.
Dit jaar wil ik nog meer sparen, er zijn in de omgeving veel jonge mensen overleden en wij hebben niets. Geen AOV geen uitkering als er wat gebeurd niets. Daarom wil ik dit jaar mijn doel van minimaal 10000 euro buffer gaan halen. Lezen jullie weer mee?
