Nou eindelijk eens een moment in ons gezellig versierde huisje. Een te dure kerstboom maar als je in een fukkin rollercoaster zit die meer dan drie loopings achteruit maakt dan mag je gewoon een dode boom van 29 euro in huis zetten die ook nog niet eens uitvalt. Echt vreselijk niks fairtraderigs of biologisch aan. (En ik kan hem niet in de azijn leggen. Dat doe ik met 1 kg appels als ze niet biologisch zijn, of dat ik niet 5 euro kan betalen voor 4 appels. Die binnen een dag op zijn, en dan nog moet een of ander kind een banaan nemen) Nou ja in ieder geval te duur en niet ok en dan maak ik mij nu niet druk om (niet dus). Ik heb het ding wat een meter of twee is met LED lichtjes behangen om toch nog iets groens te doen.
Met mijn grafstemming was een grote boom wel nodig, want man man man wat een aangeharkt k&t land is dit toch. Een systeem mag je kind zijn zelfvertrouwen tot een bijna nulpunt afbreken, en als je daar de leiding op aanspreekt dan krijg je een politiek briefje terug krijgen, nou ja anders kun je ook niet verwachten van overbetaalde incapabele k*t bestuurders.
Ineens overvalt de vermoeidheid, want wat Kniepertie ook al zei, van vechten tegen de bierkaai word je doodmoe. En eigenlijk gaat het goed met de jongste op de nieuwe school. Hij is op zijn plek in groep 1.
En wij vinden dat goed. Ze zijn blij met het jongetje met de hazelnootbruine ogen, die niet ontwikkelde doordat hij zich een jaar opgejaagd heeft gevoeld.
En daar voel ik mij schuldig over, we hadden dit eerder moeten doen. En nail de F%#%&$%king bastards. Maar lastig hoor want de oudste maakt haar jaar af. 1 keer moeten we nog naar de school toe als zij haar afscheid heeft.
Nu nemen we vakantie van de knagende woede en pijn. Ik koop musketkransen en hang ze in de boom. Ik ben bij met mijn gourmetschotels in de vriezer. Het wordt gewoon een budgetkerst zoals het hoort. Het kleine jongetje zingt over het kindje jezus, en vertelt ons dat de handjes moeten worden gevouwen, hij zingt iets van amen en danken. 2015 wordt ons jaar.